A 'meretrix' plautina
DOI:
https://doi.org/10.17648/rom.v0i1.6258Palabras clave:
Plauto, Meretriz, Poenulus, TeatroResumen
Nesse artigo trataremos de uma das principais meretrizes do teatro plautino, Adelphasium, da peça Poenulus, a fim de observar como essa personagem é construída pelo autor. Para tanto, analisaremos o discurso da meretriz e também as falas de outras personagens que se referem a ela.Descargas
Citas
Documentação primária impressa
PLAUTE. Comédies. Texte établi et traduit par Alfred Ernout. Paris: Les Belles Lettres, 1996, t. I-VII.
______. A comédia da cestinha. Introdução e versão do latim Aires Pereira do Couto. Coimbra: Festea, 2004.
______. A comédia da marmita. Introdução, versão e notas de Walter de Medeiros. Brasília, Editora Universidade de Brasília, 1994.
______. Comédias. Seleção, introdução, notas e tradução direta do latim por Jaime Bruna. São Paulo: Cultrix, 1980.
______. Comédias III. Tradução José Antonio Enríquez González. Madrid: Gredos, 2002.
______. Comédias. Tradução de. C. A. Fonseca, A. P. Couto, W. Medeiros, C. Teixeira, H. Toipa. Lisboa: Imprensa Nacional-Casa da Moeda, 2006.
______. Estico, de Plauto. Introdução, tradução e notas de Isabella Tardin Cardoso. Campinas: Unicamp, 2006.
______. Le tre monete. Tradução de. E. Pasetto. Milão: Carlo Signorelli Editore, 1933.
______. O Truculento. Introdução tradução e notas Adriano Milho Cordeiro. Coimbra: Centro de Estudos Clássicos e Humanísticos, 2010.
______. Os dois Menecmos. Introdução, versão do latim e notas de Carlos Alberto Louro Fonseca. Coimbra, Instituto Nacional de Investigação Científica, 1983.
______. Pseudolo. Prólogo de Arturo Álvarez Hernández. Buenos Aires: Losada, 2005.
______. Tutte le commedie. Tradução de Ettore Paratore. Roma: Grandi Tascabili Economici Newton, 1992.
PLAUTUS. Comoediae. Recognouit breuique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Oxonii, Typographeo Clarendoniano, tomo I-II, 1996.
Obras de apoio
ADAMS, J. N. The Latin sexual vocabulary. Baltimore, 1982.
DUPONT, F. Teatro e societá a Roma. Tradução de Giorgia Viano Marogna. Roma-Bari: Laterza, 1995.
DUCKWORTH, G. E. The nature of roman comedy: a study in popular entertainment. University of Oklahoma Press: Norman, 1994.
FARAONE, C. A.; MCCLURE, L. K. Prostitutes & courtesans in the Ancient World. United States of America: University of Wisconsin System, 2006.
FRAENKEL, E. Plautine elements in Plautus. New York: Oxford University Press, 2007.
GRIMAL, P. O teatro antigo. São Paulo: Martins Fontes, 1978.
GEFFCKEN, J. Studien zu menander. German: Hamburg Lutcke & Wulff, 1898.
HUNTER, R. L. A comédia nova da Grécia e de Roma. Tradução de Rodrigo Tadeu Gonçalves. Curitiba: Editora da Universidade Federal do Paraná, 2009.
JOHNSTON, P. A. Poenulus I, 2 and Roman women. Transactions of the American Philological Association, v. 110, p. 143-159, 1980.
MICHAUT, G. Histoire de la comédie romaine – Plaute. Paris: Boccard, 1920.
PARATORE, E. Poenulus – Il cartaginesuzzo. In: PLAUTO. Tutte le commedie. Tradução de Ettore Paratore. Roma: Grandi Tascabili Economici Newton, 1992, p. 119-128.
PERNA, R. La originalità di Plauto. Bari: Leonardo da Vinci, 1954.
SALLES, C. Nos submundos da Antiguidade. Tradução de Carlos Nelson Coutinho. São Paulo: Brasiliense, 1982.
Descargas
Publicado
Cómo citar
Número
Sección
Licencia
Derechos de autor 2014 Romanitas - Revista de Estudos Grecolatinos
![Creative Commons License](http://i.creativecommons.org/l/by-nc-nd/4.0/88x31.png)
Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-NoComercial-SinDerivadas 4.0.
a. Los autores conservan los derechos de autor y otorgan a la revista el derecho de publicar primero.
c. Los autores están autorizados a asumir contratos adicionales por separado, para la distribución no exclusiva de la versión del trabajo publicado en esta revista (por ejemplo, publicación en repositorio institucional o como capítulo de libro), con reconocimiento de autoría y publicación inicial en esta revista.
c. Se permite y se estimula a los autores a publicar y distribuir su trabajo online (por ejemplo, en repositorios institucionales o en su página personal) después de la primera publicación de la revista, con los debidos créditos. Atribución-No Comercial-No Derivadas
d. Los textos de la revista tienen licencia bajo CC BY 4.0 Deed Atribución 4.0 Internacional (CC BY).